Bow before the oligarchy

Ένα απ' τα φωτεινότερα μυαλά που έβγαλε τούτος ο τόπος δίδασκε πως δουλειά της αληθινής τέχνης δεν είναι να συνθέτει απλά το παρόν αλλά να εξαργυρώνει και το μέλλον στη γοερή Τράπεζα της προφητείας. Είναι εκείνο που συνηθίζω να λέω πως η γνήσια τέχνη δεν εκφράζει καμία εποχή, εκφράζεται μέσω αυτής...

Ιδιαίτερα για την αρχαιότερη τέχνη, την επική, ο κόσμος των αρχετύπων είναι ταυτόσημος με κάθε περίοδο και κάθε εποχή γιατί εκεί βρίσκονται τα πρωτογενή ελατήρια των πεπραγμένων μας. Κι επειδή η ανθρώπινη ιστορία εξελίσσεται κυκλοτερώς (κύκλος, ο οποίος με την επίδραση του βέλους του χρόνου δημιουργεί την σπειροειδή πορεία) τα γεγονότα επαναλαμβάνονται είτε αυτούσια είτα ελαφρώς παραλλαγμένα...

Ζούμε σε εποχές ταραγμένες. Ένας πολιτιστικός κύκλος δείχνει να κλείνει και τί θα τον διαδεχτεί ... άγνωστο. Στο λυκόφως της παρακμής, στον εκφυλισμό και εκχυδαϊσμό των πάντων οι δυνάμεις του χάους έχουν κυριαρχήσει απ' άκρη σ' άκρη του γαλαζοπράσινου πλανήτη. Ολοκληρωτισμός, επιβολή, ματαιοδοξία, μνησικακία, χθόνιες πρακτικές και αναβιώσεις.

Οι λίγοι να ποδηγετήσουν τους άβουλους, τους πολλούς... Να τους κρατούν αλυσοδεμένους στην ευνουχισμένη ασφάλειά και στην επίπλαστη μακαριότητά τους. Πως; Το συνειδητοποίησαν; Ξεθηκάρωσε το ξίφος! Όπου δεν πίπτει ... χειραγώγηση πίπτει ράβδος! Καρότο και μαστίγιο...

Το Bow before the Oligarchy είναι απ' το εξαιρετικό ντεμπούτο ("Summon the Stone Throwers" 2009 μ.α.χ.χ.) των Realmbuilder. Ιδού η δική μου απόπειρα για μετάφραση / ελεύθερη απόδοση:

Σκύψε μπροστά τους, υποκλίσου
σ’ αναγκάζουν, γονάτισε
απόστρεψε, χαμήλωσε το βλέμμα!

Δούλοι χρόνοι
χαμένη γαλήνη
τρεις εποχές στο λυκόφως!

Μια σκοτεινή άφιξη
η λεπίδα κόφτει, λιανίζει από τώρα
πτώματα γιόμισαν οι λόφοι...

Οι συριστικές τους λέξεις, ερπετοαπειλή
γονυκλισία στην μύτη του ξίφους, στάχτη
οι εστίες, παραδοθήκαν στις φλόγες…

Αλυσοδεμένοι. Ωθούμενοι
σ’ ατελείωτη εργασία
Αλυσοδεμένοι. Ποδοκάκκη,
δέσμιοι του ζωντανού θανάτου.

Υποκλίσου μπροστά τους, σκύψε
χαμήλωσε το βλέμμα
σε υποχρεώνουν, γονάτισε...

Bow Before the Oligarchy

bow before them
compelled to kneel
avert your eyes

years of crawling
lost halcyon
three years of dusk

a dark arrival
a blade slices then from now
hills filled with the dead

their hissing words are serpent threats
swordpoint genuflection
their homes have all been burned

chained... chained... chained...
to unfinished work
chained... chained... chained...
the fettered ones perish

bow before them
avert your eyes
compelled to kneel


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου